φολία

η, Ν

μουσ. ισπανική μουσική μορφή που συγγενεύει με την πασακάλια και την σακόν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πορτογαλ. folia με αρχική σημ. «τρέλα» < αρχ. προβηγκιακό folia < fol «ανόητος, τρελός» < υστερολατ. follus < λατ. follis «φυσερό, βαλάντιο»].